Dag 13 (Palmerston North)

Gisteren zijn we dan vanuit het mooie Taupo vertrokken richting Palmerston North.

Niet dat dit een hele spectaculair gebied is op zich zelf, maar hier woont een oud collega van Gert-Jan, Christa. Zij hopt al haar halve leven van hot naar her en heeft onder andere in Engeland en Zuid Afrika gewoond. Ze is dierenarts van beroep, gespecialiseerd in paarden, en werkt nu op de universiteit in Palmerston North.

Cindy neemt vandaag het stuur in handen. Even wennen aan de semi-automaat maar al snel rijdt ze als vertrouwd met de 3800 kilo wegende camper over de weg. Halverwege ruilt Cindy van stoel meet Patty en ook zij rijdt na even wennen aan de pook en pedalen als volleerde trucker over de weg. Ja, je mag dit gewoon rijden met normaal rijbewijs en het is zwaarder en breder dan normaal, maar het rijdt nog steeds als gewoon een autobusje. Je merkt het eigenlijk alleen echt in de bergen bij het afremmen op de motor. Dat doet hij amper doorzijn gewicht. De remmen zijn hier dan ook weer op uitgerust dus je remt het prima aan :) De route van Taupo naar Palmerston North is wederom, hoe kan het ook anders, schitterend. Het weer is niet super deze dag maar met vlagen zien we de zon en de temperatuur blijft aangenaam. Eenmaal in Palmerston North aangekomen stoppen we bij haar huis. Niemand die je even begroet. Raar. Is toch wel zo vriendelijk denk ik dan. Rijden we daarvoor dat hele eind? Nouja, dan hebben we wel lekker zelf stroopwafels, rookworsten, hagelslag etc. Even contacten via Facebook en dan blijkt dat we bij haar oude huis staan haha. Kleine detour en we rijden een landgoed op waar zij woont. Wat een terrein!! We worden ditmaal wel vriendelijk begroet, door Christa en haar trouwe viervoeter Ed. We krijgen een korte tour door het huis en daarna volgt een lang rondje over het terrein. Het staat vol met paarden, overal velden en een paar leuke schaapjes met zwarte kopjes, die totaal niets van ons moeten hebben.De paarden daarentegen zijn wel nieuwsgierig en vinden het prima om even lekker achter de oortjes gekriebelt te worden. Ik houdt de groep wel zes keer op dus moet de paarden maar laten voor wat ze zijn. 

Eenmaal weer binnen krijgen we een heerlijke PIMM's cocktail voorgeschoteld door Frazer, de vriend van Christa. Hij is een Nieuw Zeelander (Kiwi) die voor een paardenfokker werkt. Vandaar ook het grote terrein en de vele paarden. Hele aardige gast en we raken met zijn allen al snel aan de praat over het leven in NZ, paarden business, onze reis en allerlei andere topics.

We hebben tonnen aan vlees meegenomen en beginnen aan de BBQ. Overdekt dan wel, want het regens inmiddels. Frazer laat de master chef in zich los en staat er op dat hij het vlees bereidt. We genieten van een heerlijke maaltijd met zelfgemaakte coleslaw en aardappelsalade en Frazer schenkt ons bij met gin-tonic en later een zelfgemaakte Limoncello. Heerlijk, en het recept is mee evenals een extra fles voor onderweg :).

We bespreken om vroeg naar bed te gaan aangezien Christa en Frazer allebei rond 07:30 weer aan het werk moeten, als Christa voorstelt een spelletje te doen. Iedereen schrijft 3 namen op van bekende personen of karakters. Al de namen gaan in een hoed en er worden twee teams gemaakt. Vervolgens  pakt steeds per team iemand een naam uit de goed en krijgt een minuut om zijn/haar team zoveel mogelijk namen te laten raden. Het spel bestaat uit 3 rondes. De eerste ronde beschrijf je de persoon/karakter, maar mag je geen namen,landen, films etc. gebruiken. De tweede ronde gaan alle namen weer  in de hoed en mag je  per naam steeds maar 1 woord niemand waarna je team de naam moet raden. De laatste ronde moet je de naam uitbeelden zonder woorden te gebruiken.

Na 3 potjes besluiten we toch echt te gaan slapen. Ik had mijn wekker vroeg gezet om hopelijk nog even gedag te kunnen zeggen vanmorgen maar helaas loop ik Christa mis, die is net weg. Wel Frazer nog even gedag kunnen zeggen. Echt een leuke avond gehad bij hen.

Gert-Jan en ik laten Ed, die jaloersmakend veel van de wereld heeft gezien al, nog even uit en lopen een rondje over het terrein. Dit is wel heerlijk wakker worden zo. 

Op dit moment zijn we op weg naar Wellington. Van hieruit nemen we een ferry die ons naar het Zuidereiland zal brengen. Dit zal een adembenemende tocht worden is ons al verteld ;) Ik kan niet wachten.

E noho ra,

Reinier