Australie Dag 13

Watervallen dag vandaag!

Rein voelde zich gisteren al niet zo lekker, en nu is hij helaas toch echt ziek. We slaan nog een survival kit aan paracetamol en iets dat lijkt op Hot Coltrex in bij de benzinepomp waar we hebben overnacht en gaan dan op weg naar onze eerste waterval.

Na een uurtje rijden komen we bij een parkeerplaats aan. Hier zetten we de camper neer en beginnen aan de wandeling. Hier en daar kunnen we van het pad af en volgen wat kleine padjes die leiden naar watertjes. Het is allemaal erg mooi. Helaas regent het wel maar we blijven gewoon doorlopen.

Eenmaal boven aangekomen hebben we uitzicht over wat een grote waterval zou moeten zijn. Van wegen de droogte die ze hier nu meemaken is er helaas niet echt veel meer van de waterval over. We maken wat foto’s en gaan weer terug naar de camper. Hopelijk is de tweede waterval wat indrukwekkender.

We moeten nog een klein uurtje doorrijden, en het regent hard door. De bekende bordjes met een Kangaroo en Koeien (ja, koeien) erop staan weer langs de weg. Zoals altijd letten we extra op, maar normaal is er niet zoveel actie. Nu zien we zowaar wat kangaroo’s (of Wallibies?) rondhuppelen en er lopen gewoon koeien op de weg! Je mag hier 100km/uur rijden. Ik denk dat we minder dan de helft hebben gereden. We moeten er niet aan denken om een dier aan te rijden.

Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming besluiten we om een trui, lange broek en bergschoenen aan te trekken. Vol goede moed beginnen we aan de wandeling en komen na enkele honderden meters een bordje tegen. Hierop staat dat je dit pad alleen moet lopen als je redelijk fit bent. ‘Er zijn hier mensen dood gegaan’. Nou, we gaan dus zien of we fit genoeg zijn!

Het is 2km naar beneden lopen. We banen ons een weg door het regenwoud, wat opzich heel indrukwekkend is, alleen hoe verder we naar beneden gaan hoe meer ik blijf denken dat we dit ook weer omhoog moeten lopen… Maar al met al wel een mooie route gelopen en zelfs een slang gezien!

Als we beneden aankomen nemen we even de tijd om bij het uitkijkpunt wat foto’s te nemen. Het is goed te zien dat de waterval nu niet is wat hij hoort te zijn. Het is indrukwekkend, maar als de droogte er niet wat geweest had het water met veel geweld naar beneden gekomen. Nu nevelt het bijna naar beneden.

We verzamelen alle moed en beginnen aan de lange (2km!) toch naar boven. Ik hoef niet echt uit te leggen hoe deze is verlopen haha.

Eenmaal terug bij de camper kijken we weer op Camper Mate en vinden een camping een uurtje terug rijden (we moesten sowieso de hele weg terug, de waterval was het eindpunt van de weg).

We staan nu dus weer lekker op een camping en hebben ons voorgenomen om lekker vroeg ons bed in te duiken. Hopelijk voelt Rein zich morgen weer beter.

Voor nu een goede nacht, morgen kijken we weer verder!